İşte öğrenci affının veto gerekçesi

Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet SEZER tarafından yayımlanması uygun bulunmayan, 5306 sayılı "Yükseköğretim Kanununa Geçici Maddeler Eklenmesine Dair Kanun", Türkiye Büyük Millet Meclisi'nce bir kez daha görüşülmesi için, Anayasa'nın değişik 89. ve 104. maddeleri uyarınca Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı'na geri gönderilmiştir.

Söz konusu Yasa'nın Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlığı'na gönderilme gerekçeleri aşağıda sunulmaktadır:

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

İLGİ: 24.02.2005 günlü, A.01.0.GNS.0.10.00.02-9357/28944 sayılı yazınız.

Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu'nca 23.02.2005 gününde kabul edilen 5306 sayılı "Yükseköğretim Kanununa Geçici Maddeler Eklenmesine Dair Kanun" incelenmiştir.

İncelenen Yasa'nın 1. maddesiyle 2547 sayılı Yükseköğretim Yasası'na eklenen geçici 50 ve geçici 51. maddelerde; yükseköğretim kurumlarının hazırlık ve diğer sınıflarında ön lisans ve lisans düzeyinde öğrenim yapmakta ya da bu kurumlarda lisans üstü öğretim görmekte iken 29.06.2000 gününden bu Yasa'nın yürürlüğe girdiği güne kadar -kendi isteği ile ilişiği kesilenler dahil- her ne nedenle olursa olsun kurumlarıyla ilişiği kesilen öğrencilere, uygulanan sistem gözetilerek, ek devam süresi ve/veya ek sınav hakkı ya da ek tez hazırlama süresi verilmekte ve yükseköğretim kurumundan ayrıldıkları aşamadan başlayarak öğretimlerini sürdürmelerine olanak sağlanmaktadır.

Yükseköğretim kurumlarında ön lisans, lisans ve lisans üstü öğrenim gören öğrencilerin, diğer nedenler yanında disiplin kuralları gereği verilen disiplin cezaları uyarınca da yükseköğretim kurumlarıyla ilişiği kesilebilmektedir.

Nitekim, 13.01.1985 günlü, 18634 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan ve 4. maddesine göre, herhangi bir yükseköğretim kurumunda ön lisans, lisans, yüksek lisans (mastır), doktora, tıpta uzmanlık ya da sanatta yeterlilik öğrenimi gören öğrencileri kapsayan "Yükseköğretim Kurumları Öğrenci Disiplin Yönetmeliği"nin 10. maddesinde, yükseköğretim kurumundan çıkarma cezasını gerektiren eylem ve durumlar sayılmaktadır.

Bu nedenle, incelenen Yasa'nın 1. maddesiyle 2547 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 50 ve geçici 51. maddelerde yer verilen "her ne sebeple olursa olsun ilişikleri kesilmiş öğrencilere" ve "her ne sebeple olursa olsun kurumları ile ilişiği kesilen öğrencilere" ibarelerinin, disiplin cezası gereğince yükseköğretim kurumlarından ilişiği kesilen öğrencileri de kapsadığı açıktır.

Bir disiplin cezası nedeniyle yükseköğretim kurumlarıyla ilişiği kesilenlere yeniden öğrenim hakkı verilmesi "af" niteliğindedir.

Çünkü, bu düzenlemeyle, disiplin suçu oluşturan bir eylem nedeniyle verilen disiplin cezasının, hatta bu cezaya ilişkin karara karşı dava açılmış ve reddedilmiş ise yargı kararının hukuksal sonuçları ortadan kaldırılmaktadır.

Anayasa'nın 87. maddesinde, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin, üye tamsayısının beşte üç çoğunluğunun kabulüyle genel ve özel af ilanına karar verebileceği belirtilmiştir.

Görüldüğü gibi maddede, Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne genel ve özel af yetkisi verilirken "hürriyeti bağlayıcı ceza-para cezası" ya da "adli ceza-idari ceza" ayrımı yapılmamıştır.

İdari cezalar da diğer cezalar gibi kendi alanında kamu düzenini sağlamaya yönelik "cezai" yaptırımlardır. Bu nitelikleri nedeniyle idari cezalara ilişkin af kararlarının da, Anayasa'nın 87. maddesi kapsamına girdiğinde kuşku bulunmamakta ve maddede belirtilen nitelikli çoğunlukla alınması gerekmektedir.

Bu nedenle, incelenen Yasa'nın 1.maddesiyle 2547 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 50 ve geçici 51. maddelerin, disiplin cezalarına getirilen af yönünden, üye tamsayısının beşte üç çoğunluğunun oyu ile kabul edilmesi anayasal gerekliliktir.

Belirtilen hukuksal duruma karşın, tutanakların incelenmesinden, 5306 sayılı Yasa'nın anılan maddelerinin, Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu'nda, üye tamsayısının beşte üç çoğunluğunun oyu ile kabul edilmediği anlaşılmaktadır.

Çünkü, tutanaklarda, oylama sonucuna ilişkin oy sayılarına yer verilmediği gibi, geçici maddelerin üye tam sayısının beşte üç çoğunluğunun oyu ile kabul edildiğine ilişkin herhangi bir kayıt da bulunmamaktadır.

Bu nedenle, incelenen Yasa'nın 1. maddesiyle 2547 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 50 ve geçici 51. maddeleri, Anayasa'nın 87. maddesinde öngörülen karar yetersayısı olmaksızın kabul edildiğinden, bu maddeye uygun düşmemektedir.

Yayımlanması yukarıda açıklanan gerekçelerle uygun görülmeyen 5306 sayılı "Yükseköğretim Kanununa Geçici Maddeler Eklenmesine Dair Kanun", Türkiye Büyük Millet Meclisi'nce bir kez daha görüşülmesi için, Anayasa'nın değişik 89 ve 104. maddeleri uyarınca ilişikte geri gönderilmiştir.