Engelli, beden eğitimi öğretmenliğini devam ettirmesine engel olmadı
Rize'nin Fındıklı ilçesinde geçirdiği trafik kazası sonrası tekerlekli sandalyeye mahkum olan Orduhan İnanç (37), beden eğitimi ve spor öğretmenliği yaparak yaşama sevincini kaybetmiyor.
Yaklaşık 6 yıl öğretmenlik yaptıktan sonra Fındıklı'da 2004 yılında geçirdiği trafik kazası nedeniyle omuriliğinde oluşan zedelenme sonucunda tekerlekli sandalyeye mahkum olan İnanç, 4 yıl tedavi gördü. Tedavisinin ardından 2008 yılında tekrar beden eğitimi öğretmenliği görevine atanan İnanç, ilçenin Arılı Köyü İlköğretim Okulunda 2 yıldan bu yana görevini başarıyla sürdürüyor.
İnanç, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kaza nedeniyle malulen emekli olma şansı olduğunu ama öğretmenlik yapmayı tercih ettiğini ifade ederek, ''Öğretmenliği seviyorum. Öğrencilerimle bilgilerimi paylaşmak hoşuma gidiyor. Bunlar bana motivasyon sağlıyor. Hiçbir zaman emekli olmayı düşünmedim. Tedavi gördüğüm süreçte bir an önce göreve başlamayı düşündüm. Burada olmamın en büyük sebebi öğretmenlik mesleğine duyduğum sevgidir'' dedi.
Çok sevdiği mesleğine dönmesinde herkesin yardımı olduğunu anlatan İnanç, şunları söyledi:
''Uzun ve zorlu bir tedavi süreci geçirdim. 3 yıl önceye kadar (görevinin başına geçebileceksin, öğretmenlik yapabileceksin) deselerdi bunu hayal bile edemezdim. İl ve ilçe milli eğitim müdürlüğü, okul yöneticileri, öğretmen arkadaşlarım, ailem ve öğrencilerimin büyük desteği ile tekrar göreve başladım. Hiçbir zaman pes etmeyi düşünmedim. Bir an önce öğrencilerime bilgilerimi aktarabilmek için mücadele ettim. Şimdi bunu yapabiliyor olmak müthiş bir şey. Mesleğime duyduğum sevgi, motivasyonumu müthiş bir şekilde artırdı. 'Oturamaz, konuşamaz' denen bir durumdan, öğrencilerime bilgi aktarabilme aşamasına gelmenin mutluluğunu yaşıyorum.''
-''ENGELLİ OLARAK ÖĞRETMENLİK YAPMANIN ZORLUKLARI VAR''-
Orduhan İnanç, tekerlekli sandalyeyle öğretmenlik yapmanın zorlukları olduğunu kaydederek, şunları anlattı:
''Okulumuzun fiziki yapısı durumuma pek uygun değil. Elimizden geldiğince öğretmen, öğrenci ve ailemin yardımıyla zorlukları aşmaya çalışıyoruz. Okulun bahçesinde, alt bahçeden üst bahçeye çıkış rampasının olmaması benim için biraz sıkıntılı oluyor. Küçük bir rampa yapılması için çeşitli girişimlerimiz oldu. İnşallah bunlardan sonuç alacağız. Asıl önemlisi ise evden okula yaklaşık 500 metre ana yoldan gidip geliyorum. Bu yolu günde üç kez kullanıyorum. Yolda yaya kaldırımı olmadığından dolayı büyük sıkıntı yaşıyorum. Araçların hızlı gitmesi benim için güvensiz bir ortam oluşturuyor. Yola hız kesicilerin konulması için Kaymakamlığa dilekçe verdim ama, olumsuz cevap aldım. Bunun üzerine tekrar dilekçe verdim. İnşallah hız kesiciler yapılırsa evimle okulum arasında güvenli şekilde gidip gelebileceğim. Hayatım daha kolaylaşacak.''
İnanç, göreve başladığında okulun spor alanında hiçbir imkanında olmadığını, ancak köyün ileri gelenleri ve yardımseverlerin katkıları ile okula malzeme alındığını, eksiklerin temin edilebilmesi için de girişimlerini sürdürdüğünü sözlerine ekledi.